Gezin
Willy van Ooyen en Corry Methorst
Uiteindelijk kwamen we toch te laat binnen en ben ik met iemand uit Valkenswaard gaan liften om thuis te komen. Na drie liften waren we in Eindhoven.
Waarna ik vanaf de Cornelis Bloemaertstraat m’n maat met onze auto naar Valkenswaard heb gebracht. 17 Juni zat het er op en zwaaide ik weer af.
Met de vakantie in juli gingen we weer naar de Juliana Hoeve in Renesse. Binnen de kortste keren was ik boven op m’n hoofd door m’n haren heen verbrand.
Tijdens m’n herhaling had ik in militaire dienst de gehele maand mei een pet, baret en helm gedragen. Dus had m’n hoofdhuid nog niet voldoende aan de zon kunnen wennen. Van pure armoede heb ik toen maar een strooien hoedje gekocht.
Op dinsdag 29 augustus kregen Piet en Ria van Veldhoven - Methorst hun dochtertje Ingrid.
Met Corry begon het nu ook al op te schieten. Op dezelfde dag was zij bij de verloskundige op controle geweest. Ze was ruim zes maanden in verwachting.
Dinsdag 7 november ging Corry voor controle naar de verloskundige mevrouw van der Vorst-Tolsma. Dezelfde nacht maakte Corry me wakker dat ik de verloskundige moet waarschuwen. Daar wij geen telefoon hadden, ging ik met de auto naar haar huisadres. Haar man maakte open en vroeg naar de tussentijden van de weeën. Hij zei: “Dat duurt nog even. Mijn vrouw komt in de loop van de morgen.” De verwachte bevallingsdatum cq. aterme was ruim een week later op 16 november. Woensdag 8 november kwam de verloskundige ‘s morgens om acht uur de situatie bekijken. Zij zei: “Dit kan nog een hele tijd duren”.
Om vier uur in de middag kwam zij weer. Nu bleef zij in afwachting van de bevalling.
Om de bevalling te versnellen gaf zij Corry een injectie.
Om 17.35 uur werd Nicole geboren met een gewicht van 2850 gram en een lengte van 51 cm.
Het bedje stond voor haar klaar. Het was voor mij wel even wennen die eerste kennismaking met m’n dochter. Nog een verrassing was dat in m’n onderbewustzijn de ouderlijke zorg werkte. Nicole had last van slijm. Hiervoor werd haar bedje verhoogd
met enkele boeken. Bij het eerste beste kuchje midden in de nacht, stond ik nog half slapend naast haar bedje. De volgende dag kregen wij hulp van de kraamverzorgster M. Baselmans van het kraamcentrum Valkenswaard. Gelukkig stonden wij er nu enkele dagen niet alleen voor.
De geboortekaartjes konden verstuurd worden. Om o.a. aangifte in Waalre te doen en een mededeling onder “Familieberichten” in het Eindhovensdagblad te plaatsen had ik m’n auto nodig. Tot mijn schrik kreeg ik de Fiat 850 niet gestart. Werkmeester Broer van de Eynden, die in de
Gestelsestraat woonde heeft me toen met z’n auto aangetrokken.
Op zaterdag 11 november wordt Nicole gedoopt in de parochiekerk O.L. Vrouw Presentatie tegenover ons huis. Hier draagt Willy, de zus van Corry, Nicole naar de kerk. Samen met haar man Wim zijn zij Peter en Meter van Nicole.
Voor de voeding kregen we noodrantsoen. We wisten dat er ook rookworsten bij waren. Maar die waren verdwenen. Een korporaal had geprobeerd ze achterover te drukken. In ‘n grote hal in Leeuwarden ontstond grote hilariteit toen ‘n “gewonde” werd binnen gebracht wiens “gevalletje” flink in ‘t verband was verbonden.
Omdat wij maar hulp verleende konden wij tijdens de oefening de stad in.
Omdat de oefening op vrijdag eindigde en wij toch op verlof wilde, passeerden wij de grote colonnes onder verantwoording van een korporaal. Later kreeg hij hiervoor een dauw.